We zijn afgelopen donderdag vertrokken. Het afscheid was toch wel een beetje emotioneel. Waar zijn we aan begonnen?! Mijn gevoel gaat alle kanten op!

Ons eerste stekkie waar we neerstreken was een boerderijcamping op een wel 20 hele minuten rijden van ons vertrekpunt, Hoogeveen. 😉

We vertrokken laat in de middag omdat we in de ochtend nog even mijn vaders verjaardag vierden, en Tom daarna nog even ging slapen. We wilden het ons in het begin niet te moeilijk maken, vandaar dus lekker dichtbij! En het ging best goed! Even oefenen met een luifel opzetten en we moeten allemaal even onze “draai” vinden. Ik denk als we een week verder zijn we net een geoliede machine zijn, iedereen weet precies wat ie moet doen als we aankomen of vertrekken.

We hebben op deze plek 2 nachten doorgebracht. De kinderen vonden het fantastisch. Er was een paard, koeien en kippen. Welke ze aan het eind van middag mochten helpen voeren samen met de boer. Papa ging met ze mee en mama aanschouwde het tafereel vol trots vanuit de camper terwijl ik het eten maakte. Wat een mooi gezicht, een kleuter en een dreumes die dapper achter de boer aanstappen met een emmertje voer.

Het winterkamperen is wel een uitdaging. Helemaal omdat we ook “reizen-en-werken”. Thuis werkten we om en om en kon een van ons gewoon in een kantoortje gaan zitten terwijl de ander met de kinderen is. Maar nu kan dat niet. Vandaag zijn we voor het eerst begonnen met overdag werken, en dit bevestigd ons gevoel ook al; het wordt tijd om richting zuiden te gaan! Hele dagdelen de kinderen buiten vermaken is niet fijn als er een snijdende oosten wind staat.

Dus onze tour door NL gaat een korte worden. Morgen vertrekken we richting Haaksbergen, de plaats waar dit avontuur begonnen is. Deze stop mag zeker niet ontbreken, hierover zal ik later meer schrijven. En daarna door richting de zon!